Branislav Ivanović

Branislav Ivanović
Бранислав Ивановић
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1984 ; Sremska Mitrovica
Wzrost	188 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 29 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Europy U-21
	Multimedia w Wikimedia Commons

Branislav Ivanović (ur. 22 lutego 1984 w Sremskiej Mitrovicy) – serbski piłkarz który występował na pozycji obrońcy. W latach 2005–2018 wielokrotnie występował w reprezentacji Serbii. Większość swojej kariery spędził w angielskim klubie Chelsea.

Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 roku oraz Mistrzostw Świata w 2018 roku.

Kariera klubowa

Początki

Początkowo był graczem klubów Remont Čačak^[2] i Srem Sremska Mitrovica^[2], następnie podstawowy zawodnik OFK Beograd^[3].

Lokomotiw Moskwa

Od 2006 do 2008 roku piłkarz Lokomotiwu Moskwa, w którego barwach występował w rozgrywkach Pucharu UEFA^[1]. Ponadto z rosyjskim zespołem w 2007 sięgnął po puchar kraju – w finałowym meczu z FK Moskwa zagrał w podstawowym składzie^[4].

Chelsea Football Club

W styczniu 2008 roku przeszedł za nieujawnioną kwotę do Chelsea^[5]. Media sugerowały, że cena transferu wyniosła około 9 milionów funtów^[6]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażały włoskie Juventus F.C. i Inter Mediolan oraz angielski Manchester United^[5]^[7]. W londyńskiej drużynie zadebiutował 24 września w wygranym 4:0 meczu Pucharu Ligi Angielskiej z Portsmouth, natomiast po raz pierwszy w Premier League wystąpił 5 października w spotkaniu z Aston Villą.

8 kwietnia 2009 roku strzelił dwa gole w meczu Ligi Mistrzów z Liverpoolem, przyczyniając się w znacznym stopniu do zwycięstwa 3:1, a co za tym idzie do awansu do kolejnej rundy tych rozgrywek^[8]. W sezonie 2009/2010 zdobył wraz z Chelsea mistrzostwo Anglii oraz został wybrany do najlepszej jedenastki roku według PFA^[9]. W 2012 z londyńskim klubem wygrał Ligę Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium nie wystąpił z powodu nadmiaru żółtych kartek^[10], lecz regularnie grał we wcześniejszych fazach tych rozgrywek (strzelił m.in. bramkę w dogrywce spotkania 1/8 finału z SSC Napoli, która zapewniła Chelsea awans do ćwierćfinału^[11]).

15 maja 2013 roku w doliczonym czasie gry finałowego meczu Ligi Europy przeciwko SL Benfica strzelił gola decydującego o końcowym triumfie Chelsea w tych rozgrywkach^[12].

Zenit Petersburg

31 stycznia 2017 podpisał 2,5 letni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg^[13].

West Bromwich Albion

15 września 2020 roku podpisał roczny kontrakt z angielskim West Bromwich Albion.

1 lipca 2021 zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

Występował w reprezentacjach Serbii i Czarnogóry oraz Serbii do lat 21. W 2004 roku wziął udział w mistrzostwach Europy U-21 w Niemczech, gdzie zdobył srebrny medal – w przegranym meczu finałowym z Włochami zagrał w podstawowym składzie, a w końcówce spotkania został ukarany przez sędziego czerwoną kartką^[14]. Dwa lata później w Portugalii wraz z reprezentacją dotarł do półfinału mistrzostw kontynentu U-21, a w meczu grupowym z gospodarzami turnieju strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa^[15]. W 2007 roku uczestniczył w kolejnych mistrzostwach Europy U-21, w których po raz drugi wywalczył srebrny medal – w spotkaniu finałowym z Holandią (1:4) wystąpił przez pełne 90 minut^[16]. Ponadto został wybrany do drużyny gwiazd czempionatu^[1].

W reprezentacji Serbii i Czarnogóry zadebiutował 8 czerwca 2005 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Włochami^[17]. Kolejne spotkania rozgrywał już w reprezentacji Serbii. Od września 2007 roku jest podstawowym zawodnikiem kadry narodowej. Pierwszego gola strzelił dla niej 12 września 2007 w pojedynku z Portugalią^[17]. W 2010 roku wystąpił w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – w turnieju tym rozegrał trzy mecze^[18].

Sukcesy

Klubowe

Lokomotiw Moskwa

Puchar Rosji (1x): 2007

Chelsea

Mistrzostwo Anglii (2x): 2010, 2015
Puchar Anglii (3x): 2009, 2010, 2012
Tarcza Wspólnoty (1x): 2009
Liga Mistrzów UEFA (1x): 2012
Liga Europy UEFA (1x): 2013

Zenit Petersburg

Puchar Rosji (1x): 2020

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Branislav Ivanovic. chelseafc.com. [dostęp 2011-08-20]. (ang.).
↑ ^a ^b Ivanović, Branislav. nationalfootballteams.com. [dostęp 2015-05-16]. (ang.).
↑ Ivanović, Branislav. nationalfootballteams.com. [dostęp 2015-05-15]. (ang.).
↑ Russia Cups 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ ^a ^b Chelsea clinch Ivanovic signing. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ Branislav Ivanovic. soccernet.espn.go.com. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ Tuesday's gossip column. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ Liverpool 1-3 Chelsea. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ Wayne Rooney leads the charge as Manchester United dominate PFA Team of the Year. dailymail.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).
↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
↑ Chelsea 4-1 Napoli aet (agg 5-4). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
↑ Chelsea F.C. triumfatorem Ligi Europejskiej po zabójczej końcówce!. SportoweFakty.pl. [dostęp 2013-05-15]. (pol.).
↑ Branislav Ivanović w Zenicie Petersburg, „Onet Sport”, 1 lutego 2017 [dostęp 2017-02-01] (pol.).
↑ Azzurrini triumphant again. uefa.com. [dostęp 2011-08-20]. (ang.).
↑ Ivanović caps Portugal misery. uefa.com. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lipca 2012)]. (ang.).
↑ European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details. rsssf.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Ivanović Branislav. reprezentacija.rs. [dostęp 2011-08-20]. (serb.).
↑ Branislav IVANOVIC. fifa.com. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2015)]. (ang.).

Bibliografia

Branislav Ivanović w bazie National Football Teams (ang.)
Branislav Ivanović w bazie Soccerbase (ang.)
Profil w bazie reprezentacija.rs (serb.)

[2] Aktualne na: 29 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[cfc-1] Branislav Ivanovic. chelseafc.com. [dostęp 2011-08-20]. (ang.).

[nationalfootballteams.com-3] Ivanović, Branislav. nationalfootballteams.com. [dostęp 2015-05-16]. (ang.).

[4] Ivanović, Branislav. nationalfootballteams.com. [dostęp 2015-05-15]. (ang.).

[5] Russia Cups 2006/07. rsssf.com. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[transfer-6] Chelsea clinch Ivanovic signing. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[7] Branislav Ivanovic. soccernet.espn.go.com. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[8] Tuesday's gossip column. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[9] Liverpool 1-3 Chelsea. bbc.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[10] Wayne Rooney leads the charge as Manchester United dominate PFA Team of the Year. dailymail.co.uk. [dostęp 2011-08-21]. (ang.).

[11] Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).

[12] Chelsea 4-1 Napoli aet (agg 5-4). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).

[13] Chelsea F.C. triumfatorem Ligi Europejskiej po zabójczej końcówce!. SportoweFakty.pl. [dostęp 2013-05-15]. (pol.).

[14] Branislav Ivanović w Zenicie Petersburg, „Onet Sport”, 1 lutego 2017 [dostęp 2017-02-01] (pol.).

[15] Azzurrini triumphant again. uefa.com. [dostęp 2011-08-20]. (ang.).

[16] Ivanović caps Portugal misery. uefa.com. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lipca 2012)]. (ang.).

[17] European U-21 Championship 2007 - Final Tournament Details. rsssf.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).

[reprezentacja-18] Ivanović Branislav. reprezentacija.rs. [dostęp 2011-08-20]. (serb.).

[19] Branislav IVANOVIC. fifa.com. [dostęp 2011-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2015)]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]